21 lutego 1995

(Dhaka)

pokój w twoim sercu; Vassulo od Mojego Najświętszego Serca, Kwiecie od Mojej Męki, Potomstwo Mojego Ojca, chcę, żebyś była doskonała;

Panie,
gdzież znajdę odpowiednie słowa, aby Ciebie uwielbić?
Zaszczyciłeś moją nędzę
Twoją zdumiewającą, budzącą podziw Obecnością.
Odtąd żadne zadanie nie było dla mnie zbyt ciężkie,
w Twojej Obecności wszystko stało się łatwe i rozkoszą.
Nauczyłeś mnie, że w Twojej Prawicy trzymasz Zwycięstwo
i że Śmierć została połknięta przez Życie.
O Zbawicielu tak zatroskany, by zbawiać i umacniać,
Twoja łaskawość nawiedziła mnie nocą,
w nocy mojego serca,
aby wyśpiewać Święto, wskrzeszając zwłoki.
Włożyłeś w Swoją pieśń całe Swoje Serce
z miłości do nas wszystkich;
i uczyniłeś ze mnie
Harfę przed Twoim Ołtarzem ….
Niech brzmi muzyka dla naszego Króla, niech brzmi!
Niech płynie muzyka po krańce ziemi
i niech rozbrzmiewa w każdym wąwozie, na każdej górze i w każdej dolinie!

wychwalaj zawsze Moje Imię, tak jak teraz! aby radowała się twoja jedyna Miłość;

Vassulo, wzmocnij Mój Kościół, a Ja wzmocnię twoją wiarę i duszę; podoba Mi się odrobina, jaką mi dajesz, raduje Mnie gdy dajesz mi coś więcej! Mój Ojciec nigdy ciebie nie zawodzi, zawsze przybywa ci na ratunek;1 Ja jestem z tobą zawsze ….

Nie zapominaj, że jestem prochem
i że przy jednym podmuchu wiatru znikam.
Wody z Twojej Piersi
spływają na góry i do dolin;2
Ty dostarczasz wodę dla wszystkich tych, którzy są spragnieni,
i posyłasz mnie do wszystkich narodów przez wzgórza, abym wołała:

„Od Boga jedynie pochodzi zwycięstwo i siła.”
Nie zwijajcie się już więcej z pragnienia,
wstrząśnijcie swoją pamięcią i skupcie się,
wy wszyscy, którzy leżycie w prochu,
bo wasza Rosa nie jest poza zasięgiem.
Zapomnieliście, kto was stworzył,
ale jeśli się napijecie, wasza pamięć powróci!3

„O, wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody,
przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy!….”4

a Ja powiem: słuchajcie, a wasza dusza będzie żyła….

A teraz, mój Zbawco,
Ty, który w moim życiu jesteś na pierwszym miejscu,
wybacz moją nędzę i moje upadki.

umiłowana, Ja i tak ciebie kocham;

Rozprosz mgłę wokół mnie,
Niewyczerpany Skarbie,
Trzykroć Święty, Gwieździste Światło mojej Nocy,
Naczynie mojej duszy, Słupie gorejącego Ognia,
nie zostawiaj mnie uwięzionej w ciemności;
Grzmocie Pioruna,5 ożyw moją duszę
i udziel Mi Pouczenia i dokonuj Poprawy.

Moje towarzystwo i Moja przyjaźń pouczą ciebie z prostotą; weź Mnie za Rękę i razem ruszymy dalej drogą, jaką dla ciebie przygotowałem po to, abym doprowadził cię do doskonałości;

1 Sama też to zauważyłam. Bój Ojciec pierwszy śpieszy, aby mnie pocieszyć. — Jednego dnia, gdy byłam bardzo mocno prześladowana, poszłam na kolanach, wołając Jezusa o pomoc. Napisałam swoją skargę (posługując się moim charyzmatem) i zamiast Jezus odpowiedzieć, pośpieszył do mnie Bóg Ojciec i pocieszył mnie, obiecując, że „zostanie to załatwione” nazajutrz. Jego słowo doszło do skutku, tak jak powiedział. — Wiem, że Ojciec ma słabość do mnie, ale i ja do Niego.
2 Wylanie Ducha Świętego.
3 Jezus ze Swoim Duchem pomógł mi napisać to, co napisałam.
4 Iz 55,1.
5 Głos Boga jest niczym grzmot pioruna: „Wtem rozległ się głos z nieba: «Już wsławiłem i jeszcze wsławię». Stojący tłum usłyszał i mówił: «Zagrzmiało!»” (J 12,28-29).