17 maart 1987
Vassula, wil je nu Mijn Kruis dragen?
Dat doe ik, als U het wilt Jezus.
voel; voel hoe zwaar Het is; Ik moet uitrusten; volg Mij; kom dichterbij Mij, Ik zal Mijn kostbaar Kruis aan jou overdragen;
(Later die dag voelde ik mij onzegbaar bedroefd, melancholiek; ik had nu behoefte aan troost, maar vond die niet.)
je hebt Mijn onmetelijke last op je gevoeld; weiger Mijn Kruis nooit; Mijn last is zwaar;
Vassula, probeer niet te begrijpen waarom Ik je tot Mij[1] verhef, laat Mij vrij om met je te doen wat Ik wil totdat Ik je kom bevrijden; beminde, jouw begeleiding heeft zijn martelaarschap; door naar de waarheid erin te zoeken en haar niet te vinden, is ze een marteling voor je; lijd voor Mij, lijden zuivert je ziel; offer jezelf aan Mij op en probeer niet het te begrijpen;[2] geloof gewoon; laat Mij vrij om in jou te handelen en door jou Mijn Woord te openbaren en aldus Mijn kinderen te genezen; geloof in Mijn Verlossende Liefde;
Mijn Kruis is zwaar, ja, Ik zal nog vele malen komen om Het je toe te vertrouwen; je bent Mijn bruid, Mijn beminde en Mijn bloem; door Het voor Mij te dragen, ontlast je Mij; in Mijn openbaringen die Ik je inblaas liggen bittere passies van verdriet, pijn en lijden, die voortvloeien uit het diepst van Mijn Ziel; kom, luister nog eens naar Mijn Hart en voel hoe Het wordt verscheurd, voel hoe Het jullie allen zoekt!
(Toen, alsof Hij het niet langer kon uithouden, kwam er een kreet uit die bedroefde Ziel, het kwam uit Haar diepste, alsof Zij op het punt stond te sterven van droefheid.)
schepping! door Mijn Vader met eigen hand geschapen, waarom, waarom doe je Mij zoveel verdriet!!
(Daarna wendde Hij Zich tot mij, Zijn gelaat en stem zeer ernstig, en zei:)
heb je ooit aan Mij gedacht voordat Ik bij je kwam?
(Schuldig.) Nee, dat heb ik niet.
(Nog ernstig.)
zou jij bij Mij zijn gekomen als Ik je niet gezocht en gevonden had?
Nee, ik denk het niet. (Nog schuldiger).
Nu heb je Mij lief;
Ja, mijn Heer, dat doe ik.
Mijn leiding heeft je veranderd, nietwaar?
Ja,[3] dat is zo.
wil je Mijn kinderen bijeenbrengen en voeden?
(Ik voelde mij hulpeloos.)
Mijn God, hoe zou ik dat kunnen, met welke middelen?!
(Ik wil Hem behagen door Hem mijn dankbaarheid te tonen, maar ik kan het niet.)
vertrouw Mij; laat Mij je leiden, Vassula; laat Mij Mijn kinderen bijeenbrengen; Ik weet dat je hulpeloos bent; Ik weet dat je zwak bent; je ziet, zonder Mij kun je niets doen; wil je Mij nu toestaan je te gebruiken als Mijn instrument totdat Ik Mijn Boodschap heb voltooid?
Ja, zolang de Boodschap van U komt Jezus.
Ik ben Jezus, twijfel nooit; word het niet moe om te schrijven; elk woord van Mijn Lippen zal je Mijn Wonden doen voelen; Ik trek je met Mij mee in het duistere domein van Mijn vijand en laat je zien hoe de zielen lijden;[4] Ik stort al Mijn lijden over je uit dat Mij zo diep verwondt; Mijn priester, want je bent Mijn priester, je zult met Mij wandelen; Ik zal je nooit verlaten; we zullen samen Mijn Kruis delen; we zullen samen lijden; samen zullen we strijden; jij zult je rust nemen in Mij en Ik in jou;
[1] God herinnert mij eraan te aanvaarden wat er met mij gebeurt.
[2] Ik probeerde te ontdekken of dit een echte leiding is.
[3] Hier voelde ik werkelijk dat ik niets ben en dat het niet vanwege van mijn verdiensten was dat Hij mij benaderde, omdat ik Hem in het begin bijna afwees.
[4] Toen Hij mij de hel heeft laten zien.
