20 oktober 1992
(Rusland – Moskou)
Rusland zal U in haar armoede eren. Misschien zal de EENHEID door haar komen, omdat U zegt dat zij degene zal zijn die U het meest zal verheerlijken. Waren dat niet Uw Zuchten van Uw priesterlijke Gebed tot de Vader?
kom, schrijf:
Mijn Vrede geef Ik je;
Ik ben de Verrijzenis,
en de verrijzenis zal spoedig in Mijn dochter Rusland plaatsvinden; oordeel niet over haar zonen en dochters, zodat Ik niet gedwongen zal zijn jou te oordelen; zou iemand onder jullie volmaakt zijn, dan zou dat nog niets zijn in vergelijking met Mijn Volmaaktheid; spoedig zal Mij de Heerlijkheid worden gegeven en zal Rusland de rest van Mijn kinderen aanvoeren in heiligheid;
Ik, de Heer, vraag je om je gebeden, je offers en boetedoeningen opdat dit alles Rusland tot Mij mag leiden; in haar ellende zal Ik Mijn Barmhartigheid tonen, in haar zwakheid, Mijn Macht en Mijn Autoriteit, in haar nietigheid
Ik Ben dat allemaal
en in haar dorheid zal Ik rivieren uit haar doen stromen, Ik zal in haar alles uitroeien wat niet Ik is, en in deze lege ruimten Mijn Genaden in haar planten; Ik zal zaden van Liefde en Vrede zaaien;
“Rusland, het is niet lang geleden sinds jij je verbond met Mij hebt verbroken, je banden verbrak en zei: ‘ik zal U niet dienen!’ nu zal Ik je kinderen geven die Mijn Naam in Heiligheid zullen verkondigen en zeggen: ‘gezegend is Hij die ons zicht heeft hersteld en ons hart heeft geraakt; gezegend is Hij die onze wegen heeft veranderd, en ons heeft genezen’; dan met Mij in jou en jij in Mij,
zul je leven
en met Onze Twee Harten in jouw hart zul je Mij de voorzegde Glorie toekennen;”
Vassula, Mijn bruid, bid terwille van Mij voor de volledige bekering van Rusland;
Ik, de Heer, zegen je, Mijn kind, vergeet nooit dat Ik Degene ben die je het meest bemint; Mijn Hart kan geraakt worden …
(Later op de avond was ik met een vriendin uitgenodigd bij een Russisch-Orthodoxe priester die werkt voor de Eenheid, om te assisteren bij een bijeenkomst over de Traditie. De voorzitster zei dat iedereen uit het publiek die wilde spreken daarvoor acht minuten zou krijgen.
De Russisch-Orthodoxe priester vroeg de voorzitster via een stukje papier dat aan haar werd doorgegeven, of ook ik tot het publiek mocht spreken. Ik vermoed dat ze wist wie ik was, want ze stuurde een briefje terug met “nee”.
De priester schreef weer een briefje, liet het bij haar brengen, en haar antwoord was weer negatief. Het werd nu een zaak voor de engelen om tussenbeide te komen. Ik riep mijn engel aan en vroeg hem de andere engelen die mij omringden te verzamelen om naar haar engelbewaarder te gaan en haar van gedachte te doen veranderen.
Juist toen voelde ik Jezus tussenbeide komen, alsof Hij mij vroeg: “Wat doe je!?” “Ik stuur mijn engelen …” Hij zei: “Ik heb je gezegd, voordat Ik je naar Rusland stuurde, dat je deze keer alleen maar als pelgrim zou gaan!” Dat schoot mij toen plotseling weer te binnen. Maar ik zei als een verwend kind: “O Heer! alstublieft, ik zal geen preek houden; geef mij slechts drie minuten, alleen om Uw Boodschap bekend te maken, verder niets. Het is zo’n goede gelegenheid, Heer!” Nauwelijks had ik dit gezegd toen de voorzitster plotseling een andere aantekening stuurde, waarmee zij mij acht minuten spreektijd gaf. Maar de Goede Heer gaf mij niettemin een volle tien minuten …)
