4 augustus 1987
(Terug in Zwitserland)
(Ik word haast bang als ik eraan denk wat er gebeurt, is dit het inzicht waarover God verleden week sprak?)
Mijn God?
Ik ben, beminde;
Begrijp ik U goed, Heer?
ja! de Liefde zal van jou een spiegel maken van de reflecties en angsten van allen die lijden; jij zult hun angsten en hun lijden voelen alsof ze van jou zijn;
als je over een of ander lijden hoort of ziet, of als iemand zich in grote nood bevindt, zal Ik, de Heer, je de genade schenken om deze noden te voelen evenzeer als degene die lijdt; zo zul je in staat zijn ten volle door te dringen in hun wonden en een duidelijk begrip te hebben van hun gevoelens;
Vassula, beminde, met dit inzicht dat Ik je geef zul je een geweldige hulp voor hen zijn; lijd als zij lijden; en als je hen dit ontzegt, zal Ik je er steeds aan herinneren; je zult deel hebben aan hun lijden;
O mijn God, zal mijn gestel dit alles verdragen? Niet dat mijn geest ervoor terugdeinst, maar mijn vlees is zwak …
onthoud dat Ik je voldoende kracht zal geven voor beide, ziel en lichaam, tot het einde; geloof Mij, dit is een genade, kleintje; bemin Mijn kinderen evenveel als Ik hen bemin; wees een weerspiegeling van Mij, stem je op Mij en op hen af; Ik bemin je, en uit Sublieme Liefde geef Ik je deze genade; word niet moe, kom, Ik zal je Mijn Liefde instorten door je Mijn nagelen te geven; voel alle lijden; dochter, wil je dit alles voor Mij doen?
Ja, mijn God, als dat Uw wens is.
kom, Liefde zal je leiden;
(Ik heb dit vermoed en wel hierom:-
Drie dagen geleden lieten ze op het tv-nieuws twee kinderen zien die gestorven waren, nadat ze onder aarde bedolven waren. Ik had medelijden met de kinderen en hun ouders. Ik bad voor de ouders. De volgende dag vertoonden ze een tornado in Canada en de verschrikte mensen die er, nog door vrees bevangen, over praatten. Dezelfde avond bad ik ook voor hen. Ik had medelijden, maar niet alsof ik in hun schoenen stond. Plotseling wierp God Zijn doorborende straal op mij; ik voelde hoe die mijn borst doorboorde en er door mijn rug weer uitging. Het brandde en deed mij zoveel pijn dat ik wilde wegrennen om water te drinken, het was alsof ik in brand stond! Toen, later, terwijl ik sliep, gaf Hij mij een levendig beeld van hoe ik mij had moeten voelen. In mijn droom stierf mijn eigen zoon; ik werd wakker van doodsangst en God vertelde mij, terwijl ik deze verschrikkelijke angst doormaakte, dat ik onmiddellijk moest bidden voor de ouders die hun kinderen hadden verloren. Ik bad vurig alsof het mijn eigen kinderen betrof. Ik sliep weer in en ogenblikkelijk gaf God mij weer een beeld van mijzelf, gegrepen door de tornado. Ik maakte vreselijke doodsangsten door. Hij wekte mij weer en zei mij te bidden voor hen die dit hadden meegemaakt. Ik bad vurig, daar ik nu een levendige voorstelling had van de ramp.)
