29 december 2018
Ah, Vassula! je weet weinig van de genaden die Ik je geschonken heb om je in staat te stellen Mij te horen en in Mijn Aanwezigheid te zijn… Mijn transcendentie overstijgt elke geest en heeft geen einde; zie je, zonder Mij kan je niets… apostel, Ik heb je verheven om te zijn… en in gemeenschap te zijn met Mij verrukt Mij enorm; Ik heb gezegd, samen met Mijn Vaders Hart1 dat Ik je Bewaker zal zijn en dat jij het Teken moet zijn van Mijn Liefde; de Liefde die Ik heb voor heel de mensheid; Mijn verdraagzaamheid met alles van deze generatie is groot geweest en Mijn Vaders Ogen2 lossen zich op in stromen van tranen bij de ondergang waar Onze schepselen naar op weg zijn;
Vader! de mensen willen niet veranderen, of zelfs maar over U praten!
ja, en onder degenen die Ik geroepen heb, luisterden heel weinig;
het is een strijd en in plaats van enige verbetering zie ik grotere en meer onplezierige beroeringen en wreedheid en rebellie en doofheid in onze wereld…
niet lang meer, Vassula, niet lang meer… bewaar je trouw aan Mij; wees als een Spartaan, maar bloei als een lelie; wees vriendelijk maar beslist in je optreden en als een ploeg die de grond voorbereidt waarin Mijn zaden zullen worden gezaaid; Ik, Jahweh, je Vader, zal doorgaan door jou te spreken; prijs Mijn Naam en verheerlijk Het en sta niet toe dat de Boze je berooft van de Vrede die Ik je geschonken heb, Mijn Kind!
