7 januari 2008

Vannacht om 10 minuten over 3 hield Onze Lieve Vrouw me wakker tot 4 uur om mij een boodschap voor ons allen te geven. Onze Lieve Vrouw liet me begrijpen dat op dit moment Christus meer wordt aangevallen dan in welk ander uur. Onze Heilige Moeder sprak tot mij van 3.30 tot 4.00 uur ’s nachts. Ik werd niet gevraagd om op te staan om het onmiddellijk op te schrijven en ik was bezorgd dat ik zou vergeten wat Zij tegen mij zei, maar Ze zei dat Ze mij zou herinneren als ik het zou opschrijven en het naar je zou opsturen om het te verspreiden. Dit was de boodschap:

Het eerste deel van de boodschap had op mij persoonlijk betrekking en de rest was voor het publiek. Het eerste deel van Haar boodschap aan mij was een geruststelling en een troost. Onze Lieve Vrouw vertelde me dat Zij altijd bij me is, vooral in deze moeilijke tijden waarin Satan met zijn woede mij en de hele wereld geselt. Dat God altijd zo dicht bij mij is en van mij houdt en dat de hemel niet blind is voor de moeilijkheden en de hevige pijnen waar ik door heen ga, maar dat God deze opofferingen en offers nodig heeft; dat God trouw is aan Zijn Woord en dat Zij gelukkig zou zijn om mij de Rozenkrans consequenter te horen bidden…toen zei Ze: “wees aandachtig in je gebeden…”

Het tweede deel van de boodschap is als volgt: 

Dat we heel dicht bij de gebeurtenissen zijn die voorspeld zijn dat ze de mensheid zullen treffen en dat zij voor onze deur staan; gebeurtenissen die aangetrokken worden door de slechtheid van de wereld, het egoïsme, gebrek aan liefde, gebeurtenissen die het resultaat zijn van de afwijzing door de wereld van het Woord van God, hun boosaardigheid, hypocrisie en goddeloosheid. De aarde is in gevaar en zal schade lijden door vuur. Gods toorn kan niet langer worden tegengehouden en hij zal op hen neerkomen omdat de mens weigert met de zonde te breken. Dat Gods Barmhartigheid gedurende al deze jaren was om zo veel mogelijk naar Hem toe te trekken en Hij strekte zijn Arm uit om hen te redden, maar slechts weinigen begrepen en luisterden. Dat Zijn tijd van Barmhartigheid niet veel langer meer zal duren en de tijd komt waarin iedereen zal worden beproefd en dat de aarde uit haar binnenste rivieren van vuur zal uitspuwen en de mensen in de wereld hun waardeloosheid en hun hulpeloosheid zullen inzien zonder God in hun hart te hebben gehad. God is standvastig en trouw aan Zijn Woord. De tijd is gekomen waarin het huishouden van God zal worden beproefd en diegenen die Zijn Barmhartigheid weigerden zullen Gods Vuur proeven. (Ik vroeg hier naar de mensen van de Kerk die ons vervolgen en blind zijn voor Zijn Werken van Barmhartigheid). Onze Lieve Vrouw zei dat ook zij zullen ondergaan wat zij verdienen.

Onze Lieve Vrouw ging door met te spreken over offer. Ze heeft me gevraagd iedereen er aan te herinneren dat God onze Schepper vraagt om ons meer aan Hem toe te wijden en dat bekeerd zijn niet genoeg is zonder offer en voortdurende gebeden; dat als iemand zegt dat hij of zij was bekeerd en God had gevonden door “Waar Leven in God”, zij meer offers moeten brengen als een akte van genoegdoening. Er zijn verschillende manieren om God hun liefde en edelmoedigheid te tonen; dat niemand kan zeggen “wij zijn mensen van Waar Leven in God” zonder opofferende liefde te brengen; dat diegenen die echt van God houden gezegend zijn en in die dagen niet zouden hoeven te vrezen. Onze Heilige Moeder zei dat diegenen die ondanks ontberingen volhouden gezegend zijn; dat Zij tevreden is over alle priesters (de geestelijkheid) die de Werken van God delen en promoten (zoals die van Waar Leven in God en die open staan voor de Geest) en dat zij vol vertrouwen zouden moeten blijven omdat zij speciale genaden van de Geest van God ontvingen en dat zij door de Geest sterker worden in de Heer en in Zijn plannen van verlossing. Dat Christus hen Zijn vrede geeft.

Als iemand dient en zichzelf opoffert, zal het oordeel dat gaat komen door vuur niet streng op hen vallen want in hun geest zullen zij zich verheugen in de roep van God die hen tot leven heeft gebracht.

Velen zijn weggevallen maar velen zullen worden opgewekt. Velen hebben gefaald om het Woord van God veilig in hun hart te bewaren en zondigden tegen het Woord van God dat aan hen werd gegeven, niet alleen door de boodschappen van Waar Leven in God maar ook door het Woord dat aan hen is gegeven door de Schriften.

Toen zei Onze Lieve Vrouw: “Vassula, wie dan ook over je oordeelt, ook zij zullen streng door God worden geoordeeld. Blijf verlangend uitzien naar het ontvangen van het Woord van God in je oor en wees gelukkig, mijn kind, je Moeder zal je nooit verlaten”. (Toen herinnerde onze Heilige Moeder mij aan het visioen dat ik had toen ik mijn spirituele bruiloft zag met Christus toen ik erg jong was en hoe Zij mij vreugdevol en glimlachend had ontvangen om mijn trouwjurk te schikken door er hier en daaraan te trekken en mijn haar deed om er perfect uit te zien voor haar Zoon, Jezus Christus.) “Spreek onbevreesd en wees niet bang voor degenen die je tegenwerken. De Heer en Ik zegenen je en we schenken je vrede en liefde.” 

Dit is alles. Mediteer hier alstublieft over en lees het zorgvuldig.

In Christus,

Zie ook het commentaar van Fr. John Abberton over deze boodschap

 

Voorwoord van de redacteur:

Onlangs heeft Vassula een boodschap van Onze Lieve Vrouw doorgegeven. Vassula en Fr. John Abberton hebben verschillende commentaren gegeven op de boodschap die de lezers zullen helpen wanneer ze de recente boodschap overdenken. Vassula herinnert ons eraan dat we reeds gelijksoortige dingen hebben gelezen in de bestaande Boodschappen van Waar Leven in God. Ze herinnert ons er ook aan dat we niet weten wanneer zulke profetieën zich zullen vervullen; het kan zelfs tien jaar of langer duren, dat weten we niet. Fr. Abberton herinnert ons in het onderstaande artikel eraan dat we nu zouden moeten handelen door te proberen de Boodschappen te leven. De profetie serieus nemen betekent dat we zouden moeten beantwoorden door nu een waar leven in onze Heer te leven en niet te wachten.

 

Door Fr. John Abberton

“Voor alles is het belangrijk om te zeggen dat het enige nieuwe in deze boodschap is dat we dichter bij gebeurtenissen zijn die reeds zijn voorzegt. De Boodschappen van Waar Leven in God bevatten elementen die apocalyptisch zijn, en sommige passages zijn dramatisch. Kijk bijvoorbeeld naar de boodschap die gegeven werd op 28 april 1995, waar Jezus kennelijk spreekt over wat de Bijbel noemt “De Dag des Heren”.

“Ik zal op een wit paard verschijnen, als een strijder voor gerechtigheid en ten overstaan van al Mijn heiligen, apostelen en profeten, vonnis uitspreken tegen de draak, het Beest, de valse profeet alias het tweede Beest en de drie onreine/kwaadaardige geesten, en met Mijn zwaard zal Ik ieder van hen slaan”

Hij spreekt ook over de volgelingen van het Beest, waarvan sommigen schijnen te hebben geïnfiltreerd in de Kerk. Hij zegt:

“Ik zal ieder van hen uittrekken (doornen) en ze in het vuur verbranden, en Mijn Adem zal de rest van hen als vuur verteren…”

Wat is dit “vuur”? Onze Heer spreekt over Zijn Adem als “vuur”. In deze boodschap heeft het woord “Adem” een hoofdletter “A” en dat is zoals het hoort omdat de Heilige Geest de Adem is van God. De Heilige Geest is het “Vuur” dat uit de Hemel komt.

Vassula heeft ons aangeraden wanneer we passages als deze lezen, dat we de geestelijke betekenis zouden moeten zoeken. We zouden niet altijd moeten denken aan een soort fysieke, geografische gebeurtenis, maar aan de geestelijke veranderingen die het Nieuwe Pinksteren zal brengen voor ieder van ons en hoe de duidelijke openbaring van de Waarheid (het “Zwaard”) zal fungeren als een oordeel, in het bijzonder voor degenen die het Evangelie hebben afgewezen. Dit alles is voorzegt in de Heilige Schrift, zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament.

Natuurlijk, wanneer we deze boodschap van Onze Lieve Vrouw lezen dan moeten we toegeven dat de komende kastijding (als dat het is waar we over spreken) inderdaad actuele, fysieke elementen zal bevatten. De taal wijst onmiskenbaar op geografische en historische gebeurtenissen:

“De aarde zal vanuit haar binnenste rivieren van vuur uitspuwen.”

Gelijksoortige beelden kunnen gevonden worden in de boodschappen die gegeven werden aan don Gobbi van de Mariale Priesterbeweging (de Mariale Priesterbeweging is vroeger genoemd in de boodschappen van Waar Leven in God). Eén boodschap in het bijzonder, van 15 september 1993, spreekt over het komende vuur en zegt dat een groot deel van de mensheid vernietigd zal worden. In dezelfde boodschap worden de verschijningen en boodschappen van Akita genoemd, hoewel niet bij naam. Gelijksoortige beelden kunnen gevonden worden in delen van de boodschap van Garabandal (ook genoemd in zowel de boodschappen van Waar Leven in God als in het boek van de Mariale Priesterbeweging).

Er is hier meer over te zeggen, maar we hebben werkelijk nodig te weten hoe we moeten beantwoorden.

Laten we blijven bij de geestelijke betekenis, daar dit de meest belangrijke interpretatie is van zulke boodschappen.

Om te beginnen is de boodschap uitdagend. We worden voor een spiegel geplaatst en gevraagd om naar onszelf te kijken. Zij we echt volgelingen van Christus? Accepteren we werkelijk de boodschappen van “Waar Leven in God”? We leven in gevaarlijke tijden. Onze vijanden mogen niet altijd zichtbaar zijn, maar ze zijn werkelijk. Nemen we deze strijd serieus? De eerste Christenen leden, en velen gingen hun dood tegemoet, liever dan Christus te verloochenen. Ze brachten vele offers, die soms leidden tot het uiteindelijke offer. Leven wij een comfortabel leven? Welke offers brengen wij? Wanneer we teruggaan naar de Boodschap van Fatima (1917), dan zullen we zien dat Onze Lieve Vrouw ons vraagt “een goed leven te leiden”, en dat betekent het opdragen van alle offers die we ten gevolge daarvan moeten brengen. Met andere woorden, de eerste offers die we opdragen zijn de offers die gevraagd worden wanneer we een Christelijk leven proberen te leven volgens onze roeping, positie in het leven (bijv. gehuwd of ongehuwd) en geografische locatie. In vele gevallen zullen deze genoeg zijn. Denk slechts aan de Christenen in Pakistan!

Voor velen in het rijke Westen is meer nodig, maar “meer” betekent niet altijd “groot”. We zouden nooit een dag moeten toestaan om voorbij te gaan zonder enig offer. We kunnen een aantal kleine offers opdragen. We moeten niet proberen meer te doen dan God van ons vraagt, noch veronderstellen dat van ons offers worden gevraagd die onze kracht te boven gaan. We moeten geestelijke trots vermijden. We hebben ook geen toestemming gekregen om onze gezondheid schade toe te brengen. Het zou niet nodig moeten zijn om een lijst te maken van het soort offers die we vrijwillig kunnen opdragen. Het kost niet veel inspanning voor ieder van ons om te beslissen wat hij of zij kan doen. Echter, de belangrijkste betekenis is het aanvaarden van de offers die volgen uit onze geëngageerdheid met Waar Leven in God, of dit nu is meer en beter bidden, dienst aan de armen, getuigen, of, inderdaad, feitelijk lijden in vereniging met Christus. Het geduldig aanvaarden van vervolging is een deel van de overeenkomst.

Tezelfdertijd worden we niet gevraagd voortdurend mistroostig te zijn. De heilige Teresa van Avila bad: “God bevrijd ons van droevige heiligen.”  Er wordt ons niet gezegd dat we alle aangename activiteiten moeten opgeven. In deze tijden hebben we vaak ontspanning nodig, en enig vermaak is niet slecht, maar we moeten er zeker van zijn dat alles gedaan wordt met de Heer. We kunnen uitgenodigd worden om ergens naar toe te gaan of om iets te doen waarvan we weten dat we dat niet kunnen doen in Zijn gezelschap; dan moeten we weigeren. Dit is een voorbeeld van het soort offer dat we moeten brengen als we trouw willen blijven aan ons engagement. De Heer vraagt niet van ons dat we droevig zijn en Hij vraagt niet van ons allen om als kluizenaars te leven. Als u een kluizenaar bent, dan moet u als kluizenaar leven, maar zelfs van kluizenaars wordt niet gevraagd dat zij droevig moeten zijn. Al onze activiteiten worden gedaan in Zijn aanwezigheid, of we dat nu weten of niet. Als lezers van  Waar Leven in God worden we gevraagd om “Wij, Ons” te leven. De implicaties hiervan zijn dat we niet zondigen, en dat we ALLES wat we doen, denken of zeggen opdragen in vereniging met de twee harten. Jezus is met ons of we nu in de Kerk zijn of in een bioscoop. Daar Hij met ons meegaat, moeten we ons bewust zijn van wat Hij wil en op die basis beslissen wat we zullen zien of niet zien, doen of niet doen. We moeten behoedzaam zijn voor vruchteloze activiteiten en kostbare tijd te verspillen. Dit betekent niet dat we overbezorgd moeten zijn over onze ontspanningsactiviteiten, maar we moeten een juist evenwicht bewaren in ons dagelijks leven.

Een van de meest uitdagende dingen in de boodschap die door Onze Lieve Vrouw werd gegeven, komt aan het einde. Ze vraagt aan Vassula (en aan ons) om “ons meer in onze gebeden te verdiepen/aandachtiger te zijn wanneer we bidden.” Opnieuw komen we de noodzaak tegen van het brengen van offers. Een van de grootste geheimen van het geestelijk leven is concentratie. We zouden het als volgt kunnen beschrijven: van alles wat we doen kan een gebed worden gemaakt. We hoeven hier niet mee te worstelen en ons te forceren, maar gewoon zeggen: “Heer, ik draag dit aan U op, etc.” en dan ons best te doen om ons te concentreren op hetgeen we aan het doen zijn. Bijvoorbeeld in het geval van een Benedictijner monnik, is zijn werk in de tuin of in de kaarsenmakerij (of wat dan ook) belangrijk en kan aan God worden opgedragen. Om er een goed offer van te maken – een goed gebed – moet hij aandacht geven aan wat hij doet. Goed gebed kan ons leren hoe we ons moeten concentreren en ons bewust zijn van God op verschillende momenten van de dag. Gebed dat voortdurend afgeleid is en gebed waarbij we vooruitdenken, bijvoorbeeld wat we straks zullen doen, moet veranderd worden. We kunnen afleiding niet vermijden, maar we kunnen onszelf weer aandachtig maken en terugkeren naar onze concentratie. Het is de inspanning die telt, samen met de intentie van ons hart.

Het woord “immolatie” zou enige problemen kunnen geven. Wat betekent het? Een definitie is “ter dood brengen door vuur”. Dit maakt het voor ons een goed woord want er zijn delen van ons, en dingen met ons, die moeten sterven. Het verwende, egoïstische zelf moet genezen worden, en het recept is “sterven aan jezelf”. Dit betekent “nee!” zeggen tegen dat deel van onszelf. Het betekent discipline en het betekent – offer. Vasten vormt een onderdeel van het genezingsproces. Het andere aspect van immolatie is dat het iets heeft van de betekenis van “opofferen”. Wat offer ik op aan God? Ik sta het vuur van de Heilige Geest toe om mij te zuiveren, wat reeds geestelijk dood is in mij kan definitief vernietigd en verwijderd worden. Wat ik dan aan God kan offeren is mijzelf gezuiverd door vuur (immolatie). De liefde van God kan in mij branden en de zonde en onvolmaaktheden verbranden. Dit is geen werk van een dag of een jaar, maar de intentie hebben is belangrijk. Uiteindelijk is het Gods werk en ik werk er mee samen. Ik word ook opgeofferd door het offer van de gehoorzaamheid. Gehoorzaamheid kan een echt offer zijn; een verloochening van trots en een keuze voor nederigheid (zelfs, in sommige gevallen, van vernedering). “Diegene die zichzelf vernedert zal verheven worden”.

Zoals ik in het begin zei, is er niets nieuws hier. Zijn we niet vertrouwd met de uitnodiging om te “vernietigen” alles wat wij zijn, zodat we “alles wat Christus is” kunnen ontvangen? In de grond lezen we dezelfde oproep tot heiligheid die we reeds hebben in de boodschappen. Leef de boodschappen en we zullen in vereniging zijn met God. Wat meer hebben we nodig te weten?