11-17 oktober 2024
Nadat de 30 deelnemers aan deze retraite, van over de hele wereld, op 11 oktober veilig in Portugal waren aangekomen en ingecheckt in het hotel, kwamen ze samen voor het diner in een gereserveerd restaurant. De typisch Portugese visgerechten waren verrukkelijk en een heel fijn welkom voor ons! Tijdens deze eerste maaltijd konden we elkaar een beetje leren kennen en konden we ook vierden Fr. Vassili’s verjaardag – met portwijn en zoet gebak dat onze Portugese vriend Rui en zijn vrouw Ida voor die gelegenheid hadden geschonken.
Op 12 oktober, rond 9 uur ’s ochtends, begonnen we de ochtend met de Heilige Mis bij Fr. Het klooster van Milheiro. Fr. Milheiro is een trouwe vriend van Waar Leven in God geweest vanaf het allereerste begin en bovendien een persoonlijke vriend van Vassula. Zijn klooster, dat niet ver van ons hotel lag, is gewijd aan de True Life in God-beweging. In de prachtige tuin, die meer weg heeft van een park, worden fragmenten uit de WLIG-Boodschappen weergegeven op grote, weerbestendige panelen die passen bij de kruiswegstaties en de verschillende mysteries van de Rozenkrans. We begonnen elke dag met een Mis in dit klooster.
Fr. Milheiro had in het verleden de Waar Leven in God-boeken uitgedeeld aan alle Portugese gevangenissen, en als gevolg daarvan bekeerden veel gevangenen zich tot het christelijk geloof. We waren echt blij en dankbaar om hem op zijn oude dag te ontmoeten – kort voordat hij begin december naar God ging.
Onze eerste excursie die ochtend bracht ons naar Coimbra, de voormalige hoofdstad van Portugal. Hier bezochten we de historische universiteit van Coimbra, één van de oudste van Europa. Daarna kregen we een rondleiding door het historische centrum van Coimbra met een stop bij de majestueuze “Sé Velha”, de oude kathedraal, één van de belangrijkste gebouwen van Coimbra.
de belangrijkste Romaanse gebouwen in Portugal. We dompelden ons onder in de levendige sfeer van de smalle straatjes en lokale winkeltjes. Tijdens onze wandeling volgden we de voetsporen van St. Antonius, die hier St. Antonius van Coimbra wordt genoemd. Zijn leven begon hier en eindigde in Padua.
De rondleiding door de stad ging ’s middags verder. We waren in de gelegenheid om het gedenkteken ter ere van Luzia, één van de zieners van Fatima, te bezoeken en ook om een korte blik te werpen op de kerk die bij haar klooster hoorde.
Op 13 oktober bezochten we Fatima. We vertrokken om 6:00 uur. De 2,5 uur durende reis, die ons door het prachtige Portugese platteland voerde, ging snel voorbij met gebeden en liederen. Tijdens de busrit vertelde Heidi Kyhl ons over het belangrijke werk van de Beth Myriam Huizen – een belangrijk onderdeel van Waar Leven in God.
Onderweg zagen we veel bussen naar dezelfde bestemming gaan. Uiteindelijk kwamen we aan en woonden we de Heilige Mis in Fatima bij, samen met ongeveer 200.000 mensen, wat behoorlijk overweldigend was. De muziek, uitgevoerd door zowel een professioneel orkest als een koor, was erg feestelijk. Een paar woorden tijdens de liturgie en tijdens de homilie werden in het Duits en Engels gesproken. Ondanks de drukte verliep alles heel rustig en ordelijk.
Na de Mis gingen we naar het huis van de zieners. Het ligt vlakbij het veld waar de engel aan de kinderen verscheen. Wat een geweldig cadeau om dit allemaal te zien – begeleid door onze priester, Fr. Rolf Schönenberger, een man met een enorme kennis en expertise.
Op 14 oktober brachten we de dag door in Requiao, bij het klooster van Fr. Milheiro. Ook hier begonnen we de dag rond 8.30 uur met de Mis. Na de Mis luisterden we naar de presentaties van onze pelgrimage: van Fr. Rolf, een Rooms-katholieke priester; ds. Bo, een pastor van de Zweedse Lutherse kerk, en Fr. Vassili, een priester van de Grieks-orthodoxe Kerk. Fr. Salvin Masereka uit Oeganda hield een preek tijdens de Mis.
Na het horen van deze presentaties hadden we de tijd en de gelegenheid om uitgebreid met elkaar te praten, samen de Rozenkrans te bidden, de Bijbel en de Waar Leven in God-boodschappen te lezen. De zusters in het klooster voorzagen ons van lunch, koffie en zelfgebakken cake op zo’n genereuze en liefdevolle manier dat we ons thuis voelden. Na de lunch liepen we door de tuin en baden we de Kruiswegstaties. Hier gebruikten we het WLIG-gebedenboekje, zoals we eerder hadden gedaan met de Rozenkrans.
Op 15 oktober gingen we na de Mis op weg naar Santiago de Compostela. Opnieuw leidde de tour ons langs de pittoreske Atlantische Oceaan. Onze gids legde in detail de geschiedenis uit van waar we langskwamen en wat we vanuit de bus konden bekijken. Tijdens de 3 uur durende rit leerden we veel over het land, de mensen en de geschiedenis. We hoorden een verhaal over de kweek van kurkwilgen en het gebruik ervan, wat erg interessant was.
Na aankomst in Santiago de Compostela, één van de oudste pelgrimsoorden ter wereld, wandelden we door de oude stad. Onze gids vertelde ons veel over de indrukwekkende kathedraal van Santiago, de eindbestemming van de Camino de Santiago. In dit gebouw met romaans-gotische structuur worden de relikwieën van Sint-Jacob bewaard; we hadden de gelegenheid om ze daar te vereren.
Na het verkennen van de kathedraal genoten we van een wandeling met gids door het “Praza de Obradoiro”, het bruisende hart van de stad, omringd door indrukwekkende gebouwen. We wandelden door de charmante oude stad, die op de Werelderfgoedlijst staat, waar smalle straatjes en stenen gebouwen ons terug in de tijd brachten. Tijdens onze vrije tijd hebben we geluncht in een Galicisch restaurant, waar we de lokale specialiteiten zoals “pulpo” (inktvis) en Santiago cake hebben geproefd.
Op 16 oktober brachten we na de Mis ongeveer twee uur door in het klooster in Requiao om meer te weten te komen over de geschiedenis. We kregen een rondleiding door de tuinen van het klooster en de eigen drukkerij, waar de Waar Leven in God-boodschappen in het Portugees worden gedrukt.
Beatrice Bengtson gaf ons een korte lezing over de WLIG-boodschappen en legde de diepgaande pedagogie erachter uit. Na het horen van deze inspirerende, verhelderende informatie trokken we naar de gemeenschapsruimte, waar we genoten van elkaars gezelschap en gesprekken.
Later die dag gingen we naar Porto. Daar bezochten we eerst de historische kathedraal van Porto (SÈ de Porto), een romaans-gotisch meesterwerk met een panoramisch uitzicht over de stad. Vanuit Porto reden we naar het Bolsa Paleis, een neoklassiek gebouw uit de 19e eeuw. Het staat bekend om zijn prachtige Arabische kamer, geïnspireerd op het Alhambra in Spanje. Een korte wandeling bracht ons naar de Sint-Franciscuskerk, bekend om zijn prachtige barokke interieur bedekt met bladgoud.
Daarna bezochten we de Avenida dos Aliados, de boulevard van de stad, en genoten we van de prachtige architectuur en de gezelligde drukte. Voor de lunch gingen sommigen naar een Portugees restaurant waar ze konden genieten van lokale gerechten zoals franceshina of bacalhau (kabeljauw).
Helaas moest ons bezoek aan de Zalige Maria van het Goddelijk Hart, Maria Droste zu Vischering bij de Congregatie van de Zusters van de Goede Herder, worden uitgesteld vanwege de beginnende regen. Dit wordt goedgemaakt op de volgende reis!
Op 17 oktober keerden we terug naar huis. Rui de Francisco en zijn vrouw Ida organiseerden de transfers naar het vliegveld voor de hele dag, net als op de dag van aankomst. Onze retraite reis verliep geweldig en we zijn hen beiden erg dankbaar.
Michéle Gleiniger