29 april 1987
(De volgende ochtend.)
Ik ben de Heer Jezus; je hebt Mijn kreet gehoord, dat was Ik; Het heeft je wakker[1] gemaakt, Ik schreeuwde het uit vanaf Mijn Kruis, Het was Mijn laatste luide kreet toen Ik hier op aarde was in het vlees, een kreet vol lijden, pijn en bitterheid die weerklonk uit de diepten van Mijn Ziel, en die de hoogten van de Hemelen doorboorde; hij schokte de fundamenten van de aarde en verscheurde de harten van hen die Mij lief hadden zoals hij ook het voorhangsel van de Tempel scheurde; hij wekte Mijn toegewijde volgelingen op evenals hij de doden uit hun graven liet opstaan, en de aarde die hen bedekte omverwierp, zoals hij ook het Kwade omverwierp;
enorme donder schokte zelfs de Hemelen hierboven en alle engelen wierpen zich sidderend ter aarde en aanbaden Mij in absolute stilte; Mijn Moeder, die naast Mij stond, viel, bij het horen van Mijn kreet, op haar knieën en bedekte haar gelaat, wenend, en zij droeg die laatste kreet met zich mee tot op de dag van haar inslapen; Zij leed …
Ik ben verbitterd; nog steeds lijd Ik door de vele ongerechtigheden van de wereld; slechtheid, wetteloosheid en egoïsme; Mijn Kreet wordt elke dag luider; Ik was alleen gelaten op Mijn Kruis, alleen om de zonden van de wereld op Mijn schouders te dragen, alleen om te lijden, alleen om te sterven, en vergoot Mijn Bloed dat de gehele aarde bedekte en jullie verloste, Mijn geliefden;
diezelfde Kreet weerklinkt nu op aarde als een echo van die uit het verleden, leef Ik in de schaduwen van het verleden? was Mijn Offer tevergeefs? hoe is het dan mogelijk dat jullie Mijn Kreet vanaf het Kruis niet horen? waarom sluiten jullie je oren en verjagen jullie Hem?
Heer, voor wie is deze Boodschap?
voor allen die oren hebben om Mijn Kreet te horen;
(Ik voelde mij erg ontroerd, wetend hoeveel Hij helemaal alleen leed en nog lijdt.)
Mijn God, ik aanvaard te zijn zoals U wilt dat ik ben in Uw boodschap van 23 april, Uw offer, Uw doelwit; laat mij Uw Kruis voor U dragen en laat mij U rust geven; laat mij U troosten. Ik ben niet alleen, zoals ik eerder zei, ik ben met U![2]
Ik bemin je, kleine duif, Ik heb je verwend met al Mijn genaden; sta Mij toe je te gebruiken voor Mijn eigen belangen en Mijn eigen glorie; houd niets voor jezelf en let alleen op Mijn belangen; verheerlijk Mij, werk voor Mij, voeg aan jouw lijden Mijn lijden toe;
Ik zou willen dat de hele wereld Uw Naam zou prijzen en dat haar stem U bereikte.
eenheid zal Mijn Kerk versterken; Eenheid zal Mij verheerlijken; Vassula, bemin Mij;
Leer mij U te beminnen zoals U dat wilt, Heer.
dat zal Ik, Ik zal je niet verlaten; word het niet moe Mijn Kruis te dragen; Ik ben dicht bij je, Ik deel Het met je, beminde;
(In Parijs, met Pasen:
Toen de Archimandriet, terwijl hij naar de Boodschap keek, tegen mij zei: “Het is een wonder”, dacht ik ook: hoe wonderlijk, hoe mooi is het dat God ons een Boodschap geeft, maar anderzijds, wat verschrikkelijk, verschrikkelijk want het laat ons een bedroefde God zien, een lijdende God; God geeft een boodschap in doodsangst, ongelukkig en door velen verlaten. Het is een droevige Boodschap.)
Leer ik eigenlijk wel iets, Jezus? Niet dat ik dat vraag om mijzelf gerust te stellen, maar om tenminste te weten waar ik sta. Ik bedoel of ik wel enige vooruitgang maak!
Vassula, Ik, Jezus, sta vóór je en je groeit inderdaad; Ik heb je uit de dood doen opstaan en je gevoed; je eet Mijn Brood; Mijn Licht schijnt op je, Ik ben je Leraar en jij leert van de Wijsheid;
Jezus, U hebt mij er dikwijls aan herinnerd klein en niets te blijven, vertelt U mij nu dat ik groei?
ja, je moet groeien in geest, in liefde, in nederigheid, in bescheidenheid, in trouw, laat alle deugden in je groeien; je moet niettemin niets worden in ijdelheid, in slechtheid en in alle in Mijn Ogen weerzinwekkende en verfoeilijke praktijken; Ik wil dat je volmaakt wordt;
[1] Het heeft je wakker gemaakt, is dat symbolisch?
[2] Ik neem terug wat ik op 7 april heb gezegd. Ik neem het terug.
