9 april 1987
(Terwijl ik in Zwitserland was vroeg ik mij af waar ik later zou wonen. We kijken nog steeds rond, zwervend, zwervend, zwervend.)
voel Mijn aanwezigheid,
(Ik zag hoe Jezus naar Zijn Hart wees.)
je thuis is hier … precies in het midden van Mijn Hart; dochter, verheerlijk Mij door zielen naar Mij te brengen:
(Mijn oudere zus hoorde voor het eerst over deze Boodschap. Ze las de laatste vijf exemplaren. De uitwerking daarvan was dat ze een acht jaar durende twist met onze oudste nicht bijlegde. Ze zijn weer goede vrienden. Ik heb er nooit een woord over gezegd. Daarna vertrok ze naar Rhodos, waar ze woont.
Die eerste avond sprak ze erover met haar echtgenoot. Hij was nog meer onder de indruk dan zij. Ze lazen die avond samen notitieboek 5 en 6 en gingen daarna slapen. Maar hij kon de slaap niet vatten; hij begon te bidden en vroeg God hem zijn zonden te vergeven. Toen gebeurde er een wonder: God gaf hem hetzelfde visioen dat ik had gezien! Dat van de mooie tuin met die geheel ronde “zon”, bewaakt door miljoenen engelen. God liet hem, zoals ik dat deed, binnengaan in dat ronde licht en toen hij Gods aanwezigheid zo dichtbij voelde, begon hij te beven en te huilen. Hij wekte mijn zus en vertelde het haar. Ze was verbaasd. Ze konden niet wachten tot de volgende ochtend om het mij te vertellen.
– Toen ik nu het boek Enoch kocht dat ik altijd al had willen hebben, sloeg ik het zomaar open op bladzijde 102, voordat ik begon te lezen en wat las ik? Enoch had hetzelfde visioen als ik: het heldere, ronde Licht, bewaakt door duizenden engelen![1] Het was te veel voor een puur toeval, want ik zag datzelfde visioen op 26 maart in Bangladesh. Op 11 april 1987, toen ik in Parijs was in een bibliotheek op zoek naar boeken, stuitte ik op een boek met de titel “Metanoia” en wat mijn aandacht trok was de omslag. Er stond een afbeelding op van precies dat visioen van mij, van Enoch en van mijn zwager; het ronde licht met de engelen die het bewaakten. Nadat mijn zus afscheid had genomen, schreef ik verder en liet God weer mijn hand leiden. God gaf toen aan Strato (mijn zwager) een geschreven boodschap.)
Ik bemin Mijn lammeren; verenig Mijn lammeren; ieder die Mijn Boodschap leest zal Mijn Brood eten; ieder die een teken van Mij ontvangt, zal iemand zijn die Ik met Mijn genade[2] wil verlichten; teken Mijn teken;
ichthus[3]
Vassula, begin aan een samenvatting van de leiding en schrijf Mijn Boodschap opnieuw op; Ik zal je leiden door je te verlichten; alle herhalingen waren bedoeld voor jouw opvoeding; je had het nodig;
Mijn Boodschap moet Vrede en Liefde worden genoemd;[4]
(Het is verschrikkelijk! Ik ben te realistisch, te sceptisch; ik kan het niet helpen dat ik vandaag weer twijfels heb over wat er gebeurt. Waarom, waarom geloven zij zo volledig en standvastig en ik zo onbestendig? Ik die zo goed weet dat ik mijn hand niet kan besturen en hoe machteloos ik word als God bezit neemt van mijn hand, hoe Hij de pen uit mijn hand kan werpen en hoe Hij die kan bewegen terwijl ik haar nauwelijks aanraak. Het overkomt me; Hij heeft mij zoveel bewijzen gegeven, en kijk, nog steeds golven van twijfels! En bovendien denk ik dikwijls dat ik bezig ben iedereen te misleiden! Er zijn zoveel boodschappen en bewijzen van deze leiding, ik kan ze niet meer tellen! en ze zijn niet eens gepubliceerd …)
beminde, Ik ben Jahweh, geef Mij je zwakten en laat Mijn Kracht ze tenietdoen;
(Wat een geduld moet God met mij hebben om mij te verdragen … Ik denk dat de belangrijkste reden voor mijn twijfels bij mijzelf ligt, want ik ken mezelf; ik vergelijk mijzelf met degenen die een bovennatuurlijke benadering door God hadden en Boodschappen hebben ontvangen. Hoe goed waren die en hoe toegewijd. Dat is het wat mij treft; het is als het vergelijken van de dag met de nacht. Maar ik erken één positief ding: ik bemin God tenminste innig, en niemand kan mij vertellen dat het verbeelding van mij is, of zoals een priester tegen mij zei, dat zelfs dat door de duivel kan zijn ingegeven; als ik zwak zou zijn en zou luisteren naar alles wat ik hoor, zou ik bezweken zijn;
Vandaag heb ik van een vrouw gehoord (die Freud is gaan lezen) dat dit alles mijn onderbewustzijn zou kunnen zijn, een liefdescomplex voor God! Nonsens. Als wij liefde voor God koesteren, betekent dat voor haar dat we psychisch ziek zijn?
Maar haar theorie of die van Freud heeft geen enkele invloed op mij; God heeft mij al gewaarschuwd voor deze theorieën waarvan ik zal worden beschuldigd. Daarbij ben ik niet bijzonder gesteld op Freud, omdat hij een atheïst was; zelfs Jung heeft zich van hem afgekeerd! Voor Freud schijnen we alleen stoffelijk te bestaan!)
Mijn kind, mensen hebben altijd op menselijke wijze geoordeeld; Ik ben een God vol Barmhartigheid en Liefde, maar zo weinig begrepen;
Maar Heer, U hebt iemand gekozen die nergens goed voor is, dat is de reden van mijn twijfels!
jij bent ook Mijn dochter! Ik bemin zelfs de meest ellendigen onder jullie;
10 april 1987
herinner Mijn Kruisiging die urenlang duurde, Ik heb vele uren geleden; al Mijn Bloed werd vergoten; Ik bemin je; kom Mij troosten door Mij te beminnen;
(Jezus voelde Zich bedroefd en verlangde ernaar te worden getroost. Hij herinnerde mij gedurende deze dagen voortdurend aan Zijn kruisiging en gaf mij er beelden van. Soms voel ik Zijn Aanwezigheid zo echt, dat ik denk dat ik Hem echt zou kunnen aanraken, ik zou zo te zeggen de lucht kunnen voelen bewegen als Hij Zich beweegt!)
[1] Veel later, in 1996, stuurde een vriend me een tekening van het visioen dat Sint Hildegard gekregen had en het was hetzelfde.
[2] God deed mij begrijpen dat al degenen die Zijn boodschappen lezen en worden verlicht (weer een aantrekking tot God) voldoende bewijs vormen dat Hij het is die hen voedt en dat de Boodschap van Hem is.
[3] Noot van de uitgever: Ichthus is het Griekse woord voor “vis”. De Griekse letters staan voor “Jezus Christus, Zoon van God, Verlosser”.
[4] Jezus maakt me mettertijd duidelijk dat de Kerkelijke Uitgaven ook bedoeld zijn voor Hebreeën en Moslims.
