Dr. Tom Best, uitvoerend secretaris van de Commissie voor Geloof en Kerkorde van de Wereldraad van Kerken (WCC), verwees naar een initiatief dat in 1997 werd gelanceerd door de Raad van Kerken in het Midden-Oosten en de WCC om alle kerken in staat te stellen elk jaar samen Pasen te vieren.

Tijdens een bijeenkomst in Aleppo, Syrië, in maart 1997 werden vertegenwoordigers van ’s werelds belangrijkste Christelijke tradities het eens over wat de WCC omschreef als “een ingenieus voorstel om een gemeenschappelijke datum voor Pasen vast te stellen”.

Het initiatief werd door vele kerken van over de hele wereld warm onthaald, hoewel de hoop dat dit jaar het einde van de verdeeldheid over de data zou markeren niet realistisch is gebleken.

Dr. Best zei dat het voorstel van Aleppo ernaar streefde een “botsing van kalenders” te vermijden, door de formule van Nicea te blijven gebruiken om de datum van Pasen te bepalen, door berekeningen te baseren op de beste astronomische gegevens die beschikbaar zijn en door de meridiaan van Jeruzalem als referentiepunt te nemen.

Verschillen over Pasen gaan terug tot het vroege Christendom. Tegenwoordig berekenen Westerse kerken de datum van Pasen met de Gregoriaanse kalender, die in 1582 werd ingevoerd en nu wereldwijd de standaardkalender is, terwijl de meeste Orthodoxe kerken, waaronder de Russische, de oudere Juliaanse kalender gebruiken om de datum van Pasen te berekenen.

Volgens Dr. Best hebben ongeveer 25 kerken een positieve reactie gestuurd naar de WCC over het Aleppo-voorstel, hoewel de eerste reactie van de (Orthodoxe) Kerk van Griekenland negatief was. Hij wees erop dat verschillende internationale Christelijke organisaties, waaronder de Lambeth Conferentie van Anglicaanse Bisschoppen, de Pauselijke Raad voor de Bevordering van de Eenheid van de Christenen van het Vaticaan, de Conferentie van Europese Kerken en de Lutherse Wereldfederatie, grote belangstelling hebben getoond voor het plan.

Gevraagd naar de vooruitzichten voor het Aleppo-voorstel, zei Dr. Best dat “de reactie tot nu toe zeer positief is. We begrijpen dat de Orthodoxe kerken bijzondere moeilijkheden hebben met het voorstel – de traditie om de Juliaanse kalender te gebruiken om de datum van Pasen te bepalen is diep geworteld voor de Orthodoxe kerken en we begrijpen dat het moeilijk voor hen zou zijn om een abrupte verandering door te voeren.”

Hij voegde er echter aan toe dat de Orthodoxe kerken zelf op het Aleppo-voorstel hadden geanticipeerd tijdens een bijeenkomst in Chambesy, Zwitserland in 1977, en dat het Aleppo-voorstel tegemoet kwam aan veel van de Orthodoxe zorgen.

Twee vooraanstaande Orthodoxe organen, de patriarchaten van Constantinopel en Moskou, hebben de WCC laten weten dat zij het voorstel bestuderen, dat ook is verwelkomd door andere Orthodoxe organisaties in Noord-Amerika. Ondertussen heeft een vooraanstaande Russisch-Orthodoxe functionaris, Metropoliet Kirill van Smolensk en Kaliningrad, die aan het hoofd staat van de afdeling Externe Betrekkingen van het Patriarchaat van Moskou, de Westerse kerken opgeroepen om hun religieuze kalenders te hervormen en de datum van Pasen volgens het Juliaanse systeem te berekenen. Orthodoxe kerken in Australië hebben een soortgelijke suggestie gedaan aan de WCC.

Op de vraag wat de vooruitzichten nu waren, gezien het feit dat er dit jaar geen overeenstemming was bereikt zoals de Aleppo-bijeenkomst had gehoopt, zei Dr. Best dat er mogelijkheden waren dat plannen voor een gemeenschappelijke Paasdatum zouden worden onderzocht door kerken op regionale basis – bijvoorbeeld in het Midden-Oosten, waar de verdeeldheid over de viering van Pasen bijzonder zichtbaar is. Dit was in feite een suggestie van de bijeenkomst in Aleppo.

Hij wees er ook op dat “we – gelukkig – geconfronteerd worden met het feit dat Pasen de komende jaren vaak op een gemeenschappelijke datum zal vallen”. In 2004, 2007, 2010, 2011, 2014 en 2017 vallen de data samen.

“We hopen dat mensen gehecht raken aan het samen vieren van Pasen,” zei Dr. Best. “We vragen de kerken om zich te concentreren op deze jaren van gemeenschappelijke viering en dit te benadrukken als een teken van onze eenheid. We hopen dat er een groeiend besef zal zijn dat de gezamenlijke viering van Pasen de norm moet zijn, niet de uitzondering.”