Archimandriet Eugene Nicolau

Eens in de zoveel tijd vindt er een buitengewone gebeurtenis plaats die mensen in hun hoofd en hart markeren, en latere gebeurtenissen dateren aan de hand van deze markering. Dat is de ervaring van een open hart bij het lezen van “Waar Leven in God”, waarvan ik overtuigd ben dat de boodschappen van Goddelijk geïnspireerde oorsprong zijn en ons profetisch worden geschonken (Handelingen 2:17), door mevrouw Vassula Rydén.

Ik zal niet overdrijven over het feit dat deze geschriften Schriftuurlijk intact en correct zijn. Ik zal ook niet stilstaan bij het feit dat degenen die deze boodschappen met scepsis benaderen, sceptici zullen blijven. Ik zal ook niet proberen uit te leggen waarom God Vassula heeft uitgekozen om Zijn woord nogmaals aan ons over te brengen. Er wordt geen “nieuw” Goed Nieuws aangekondigd, maar toch horen Gods kinderen de stem van hun Vader en weten ze dat Hij het is die spreekt. Hij spreekt om ons te herinneren aan Zijn eeuwige waarheden en om die dingen uit Zijn Woord uit te leggen die genegeerd of verkeerd berekend zijn. De effecten van Zijn boodschap en de impact van Zijn woorden op Zijn kinderen zijn buitengewoon. Ze transformeren. Ze zijn verjongend. Daar wil ik het in deze notitie – zij het kort – over hebben.

Ik wil iedereen die dit leest op de hoogte brengen van een opmerkelijke gebeurtenis. Het is mijn ervaring dat degenen die de boodschappen van Waar Leven In God lezen en volgen, zich gedragen alsof ze in Christus zijn herboren! Ze hebben Christus aangetrokken alsof ze door Hem omhuld willen worden. Ze omarmen hun geloof met een vuur dat verwant is aan dat van de vroege, neofiete Christenen! Ze voelen zich nog meer aangetrokken tot hun Kerk en volgen de Kerkelijke Tradities en het Sacramentele Leven met een zeldzame toewijding! Van wat ik heb gezien, leven zij een leven dat een waar leven in God is!

Wat zou ik als pastor nog meer willen van mijn kudde van God? Als deze boodschappen hen tot betere Christenen maken; als ze als gevolg van het lezen van Waar Leven in God terugvloeien naar de Kerk en haar Sacramenten; als ze niet alleen hun geloof beter begrijpen, maar helemaal gericht zijn op het leiden van een Christus-achtig leven; als ze overlopen van liefde voor God en hun naaste; als ze een intimiteit met God omarmen die lijkt op die van de heiligen; als ze hun wil aan God onderwerpen en een voorbeeld worden voor anderen; als de Waar Leven in God boodschappen zulke transformaties veroorzaken, wat kan ik dan nog meer vragen van mijn spirituele kudde en congregatie?

Deze transformatie waarvan ik getuige ben geweest is zonder twijfel een “goede vrucht” van de Heilige Geest en daarom moeten de boodschappen zelf van God komen (Matt. 7:20). Daarom zal ik doorgaan met het bestuderen van en putten uit de spiritualiteit die ik heb gevonden in Waar Leven in God.

Archimandriet Eugene Pappas, Grieks-Orthodoxe Kerk, New York, VS, 20 februari 2001