In Memoriam voor Vassula Rydén † 25 september 2024
Vassula Rydén was de bekendste hedendaagse mystica met een profetische roeping. Ze stierf op 25 september na een gecompliceerde operatie. Ze laat twee zonen achter en duizenden lezers van de Boodschappen die ze de wereld in bracht en zal door ons allemaal gemist worden.
Vassula Rydén werd in 1942 geboren als lid van de Grieks-Orthodoxe minderheid in Egypte. Ze groeide op in Heliopolis, Caïro en later in Lausanne, Zwitserland. Ze trouwde met een Zweedse VN-diplomaat en leidde een leven als vrouw van een diplomaat met interesses als schilderen en tennis. Op 28 november 1985 ervoer ze voor het eerst een openbaring van haar beschermengel, Daniel. Later waren het God de Vader, Jezus Christus, de Heilige Geest, de Maagd Maria en andere engelen en heiligen die tot haar spraken. In totaal slaagde ze erin om 13 delen met openbaringen op te schrijven die in meer dan 40 talen zijn vertaald. Ze gaf meer dan 1170 toespraken in meer dan 85 landen.
Vassula’s boodschappen zijn gericht op eenheid – eenheid en harmonie tussen mensen en God, onze Schepper, eenheid in gezinnen, eenheid in de wereld, eenheid in kerken, eenheid tussen kerken en uiteindelijk eenheid tussen mensen en religies. Als je ziet hoeveel verdeeldheid er in de wereld is met hoge scheidingspercentages en nieuwe conflicten tussen de kerken en de bewoners van de planeet aarde, lijkt deze oproep tot eenheid misschien een doel dat te ver weg ligt. Maar als het gaat om het verenigen van de christelijke kerken, heeft Christus in de Boodschappen beloofd dat het Zijn werk zal zijn, zolang we maar een eerste stap zetten door te bidden en te werken aan het verenigen van de Paasdata, die nog steeds gevierd worden volgens zowel de Juliaanse als de Gregoriaanse kalender. Voor het Pasen in 2025 zullen de data samen gevierd worden als gevolg van de samenvallende kalenders, en er zijn velen van ons die bidden dat de kerkleiders een manier mogen vinden om daarna door te gaan met één gemeenschappelijke Paasviering.
Vassula wist dat de eenheid van de kerken een uitdaging was, maar ze zag een manier waarop we een voorproefje van de eenheid van de kerken konden ervaren: door gezamenlijke retraites en pelgrimstochten. We mogen dan niet structureel verenigd zijn in één lichaam en in één unitaire liturgie, maar we kunnen wel samen bidden en ons geloof delen door oecumenische vriendschap en de gezamenlijke beoefening van ons geloof. Zij riep daar onbevreesd toe op en velen van ons hebben er baat bij gehad. De eenheid van kerken is al vele decennia een bewuste roeping. Het is jammer dat we het hogepriesterlijk gebed van Christus nog niet hebben gerealiseerd:“… “…dat zij allen één mogen zijn, Vader, zoals U in mij bent en Ik in U. Mogen zij ook in ons zijn, zodat de wereld mag geloven dat U mij hebt gezonden.” (Joh. 17:21). We weten al lang dat Christus in de WLIG-Boodschappen keer op keer de urgentie en het belang van eenheid onder christenen benadrukt, zelfs vanaf het allereerste begin van de Boodschappen: “Mijn Lichaam is verminkt tot het punt van verlamming” (21 juni 1987).
Naast de roeping tot pelgrimages, voelde Vassula een urgentie om de nood van de armsten in de wereld te helpen door middel van Beth Myriams – huizen voor de armen. Op dit moment zijn er 33 van zulke huizen in de wereld, die worden onderhouden door donaties en zonder administratieve financiële lasten.
Vassula was en blijft (zoals alle profeten in de geschiedenis) een teken van tegenspraak. Ze werd zowel tegengesproken door atheïsten en rationalisten als door sommige kerkelijke autoriteiten die weigerden te erkennen dat God een gewone vrouw kon kiezen om een boodschap over Gods werkelijkheid en liefdevolle verlangens voor de wereld over te brengen. En zoals alle profeten kreeg ze tijdens haar leven geen enkele kerkelijke erkenning. Toch had ze aanhangers uit alle kerken – van leken tot kardinalen en patriarchen. Het was historisch dat zij, als levende orthodoxe mystica, een dialoog tot stand bracht met de Congregatie voor de Geloofsleer van de Katholieke Kerk, een dialoog die duurde van 2002 tot 2004 en die leidde tot de opheldering van kritische vragen die dezelfde Congregatie had gesteld in een Kennisgeving uit 1995. In het bijzonder beantwoordde ze de vragen in een langer antwoord dat kan worden gelezen hier. De dialoog leidde ertoe dat de Congregatie een lange brief naar de bisschoppen stuurde, waarin ze hen opriep de Notificatie te lezen in het licht van haar antwoord. Dit leidde er op zijn beurt toe dat aartsbisschop Arguelles en bisschop Felix Toppo de zogenaamde Nihil Obstat en Imprimatur uitvaardigden , die aangeven dat er in de TLIG-berichten niets staat dat in strijd is met de katholieke leer, geloof en moraal.
Vassula’s grootste en blijvende invloed is misschien wel bij mensen van over de hele wereld die de goddelijke Boodschappen die ze overbrengt blijven lezen. De Boodschappen hebben een grote kracht en diepgang, en een grote spirituele groei is duidelijk wanneer je de eerste Boodschappen vergelijkt met de Boodschappen die in de loop der jaren volgden. De Boodschappen zijn niet bedoeld om de normatieve Publieke Openbaring van de Heilige Schrift te overtreffen, maar zijn een herformulering en actualisering van Gods Woord voor onze tijd; ze herinneren ons aan de waarheden van de Bijbel en aan die gebieden in ons leven waar we er niet in slagen deze waar te maken. Velen die de Boodschappen lezen zijn gaan geloven dat God zich door het lezen ervan bekend maakt in de geest en zijn gaan erkennen dat “Gods Woord doet wat het zegt”, zelfs zoals Hij vandaag spreekt. De boodschappen verenigen ons met Christus en Zijn wil, net als in de klassieke Lectio Divina, het meditatief lezen van Gods Woord.
Op 8 juli 1992 zei God tegen Vassula: “Ik en jij zullen Mijn Boodschap verspreiden; Ik zal je naar nog een paar naties sturen en dan, wanneer Ik voel dat je je missie hebt volbracht, zul je naar Mij terugkeren; Ik, Ikzelf, zal je komen halen.” Dit is volbracht. Glorie aan de nagedachtenis van Vassula, en glorie aan God omdat Hij haar nu tot Zich heeft geroepen, na een levenslang apostolaat van Eenheid.
Niels Christian Hvidt, ThD
