OPMERKING VAN DE REDACTEUR

(Dit artikel hieronder, geschreven door Fr. Peter Yates, is uiteraard geschreven vóór het overlijden van paus Franciscus. Desalniettemin is het nu belangrijker dan ooit dat onze lezers op de hoogte zijn van wat er gehoopt werd en actief gepland wordt. De duidelijke noodzaak om te blijven bidden voor eenheid blijft dringender dan ooit. Laten we hopen dat er snel een alternatieve weg wordt geopend om de eenheid te bereiken die Paus Franciscus en Patriarch Bartholomeus volgende maand hadden kunnen bereiken).

Paus en Patriarch

Het Christelijk Geloof is uniek in haar verkondiging van de opstanding van de doden, met de opwekking van de Heer Jezus als de hoeksteen van haar geloof van waaruit alle andere elementen van dat geloof hun oorsprong, verklaring en betekenis vinden. Geen enkel ander geloof kan aanspraak maken op een soortgelijke leer of een vergelijkbare gebeurtenis in hun geschiedenis. Sterker nog, de eerste apostelen gebruikten dit kenmerkende feit om hun beweringen aan hun mede-Joden kracht bij te zetten en om te proberen hen ervan te overtuigen dat Jezus de Messias van God was, de Uitverkoren Gezalfde en Redder, Gods Christus.

De situatie van ons gemeenschappelijke ‘wegvallen’ van onze Schepper wordt beschreven als een ‘geestelijke dood’ voor de mensheid, die alles verklaart wat er sindsdien mis is gegaan in de relaties tussen mensen. Het wordt nog levendiger en meer werkelijk voor iedereen door de ervaring van de fysieke dood. Geloof in de verrijzenis van Christus brengt de kennis met zich mee van het overwinnen van deze ‘geestelijke dood’ door Zijn offerdood aan het Kruis en Zijn verijzen uit die dood op de derde dag; de opstanding is dus de krachtigste en meest uitzonderlijke gebeurtenis die ooit in de menselijke geschiedenis heeft plaatsgevonden. Als we deze opmerkelijke gebeurtenis in ons opnemen, worden we, net als de eerste apostelen en discipelen, gedwongen ons af te vragen: wie is deze Mens, het onderwerp van deze onherhaalbare gebeurtenis, en hoe moeten we ons tot Hem verhouden? Wat betekenen Zijn leven en dood voor ieder van ons?

Deze boodschap van de verrijzenis is 2000 jaar lang door christenen van generatie op generatie doorgegeven als het centrum en de kern van het christelijk geloof.

Maar het eerste wat elke hedendaagse christen die zich in oecumenische kringen waagt vandaag te weten komt, is dat de datum waarop de kerken deze unieke gebeurtenis van Pascha/ Pasen vieren verschillend is in de kerken van het Oosten en het Westen. En dit is niet alleen zo sinds het schisma van 1053, maar de controverse over de datum van Pasen gaat terug tot de allereerste jaren van de christelijke geschiedenis, tot de tweede eeuw en zelfs daarvoor.

We beginnen ons te realiseren dat als het fundament van ons geloof in andere delen van de Kerk op alternatieve data wordt gevierd, onze verkondiging ervan echt tekortschiet. In de ogen van iemand ‘van buiten’ het Geloof, suggereert zo’n variatie onmiddellijk zwakte in plaats van kracht, elementen van twijfel en onzekerheid, aarzeling en een heleboel vragen die allemaal de kracht en de waarachtigheid ondermijnen van wat wordt verkondigd.

Maar over deze netelige kwestie die de Christelijke Kerk al zo lang bezighoudt, kunnen we nu zeggen dat er licht komt aan het einde van de lange donkere tunnel.

En het jaar 2025 bevindt zich in de bevoorrechte positie dat het het jaar is waarin zich enkele positieve ontwikkelingen kunnen voordoen, die gunstig zijn voor het oplossen van deze kwestie, die draait om de kern van ons geloof. Dit jaar bevindt zich in een gunstige positie omdat het één van de weinige jaren is waarin Pasen op dezelfde dag wordt gevierd door zowel de Oosterse als de Westerse Kerk. Dit jaar is dat ook het geval, zoals we allemaal met vreugde hebben vernomen, de 1700ste verjaardag van het Concilie van Nicea, het allereerste van de grote Concilies van de Kerk, waar (onder andere) overeenstemming werd bereikt over een Doctrine van God – de Heilige Drie-Eenheid – die sindsdien door alle christelijke kerken wordt gebruikt en nageleefd.

Maar het meest urgente en belangrijke feit van allemaal is misschien wel dat Paus Franciscus en de Oecumenische Patriarch Bartholomew elkaar in mei in Turkije zullen ontmoeten en van plan zijn om samen Nicea te bezoeken. Het is moeilijk te registreren hoe belangrijk die ontmoeting zal zijn in de ogen van iedereen die verlangt naar de eenheid van de christenen. De ontmoeting zal voortbouwen op alle eerdere ontmoetingen tussen Paus en Patriarch sinds Paus Paulus en Patriarch Athenagoras elkaar voor het eerst ontmoetten in 1964.

De datum van Pasen, die al sinds de vroegste tijden van de kerk omstreden is, staat op de agenda van hun bijeenkomst en er komen verklaringen uit een grote hoop en vertrouwen dat de twee grote Kerken van Oost en West misschien na zoveel lange jaren tot een bevredigende overeenstemming kunnen komen. In hun vroegste uitdrukking hadden deze conflicten te maken met vragen over het al dan niet vertrouwen op de Joodse datering van Pesach (14 Nisan), waarvan veel christenen beweerden dat die verkeerd berekend was. Het Concilie van Nicea in 325 werd toen de gelegenheid om de Joodse kalender niet langer te gebruiken en er werd een poging gedaan om uniformiteit te bevorderen, maar er werd geen methode overeengekomen om de datum te berekenen. Contrasterende data tussen Oost en West zijn ontstaan sinds Nicea door het gebruik van alternatieve kalenders, de Gregoriaanse of de Juliaanse, voor het berekenen van de datum.

We moeten bidden voor de komende ontmoeting van de Paus en de Oecumenische Patriarch, die zich al enkele jaren op deze gelegenheid voorbereiden, en vooral voor hun gezamenlijke inspanningen om overeenstemming te bereiken over de datum van Pascha/ Pasen.

Eén Datum voor Pasen – Paus en Patriarch

In een brief aan Patriarch Bartholomew die vorig jaar op het feest van de heilige Andreas werd verstuurd, verwijst Paus Franciscus naar dit aanstaande bezoek aan Nicea:

Uwe Heiligheid, de nu naderende 1700e verjaardag van het Eerste Oecumenische Concilie van Nicea zal een nieuwe gelegenheid zijn om te getuigen van de groeiende gemeenschap die al bestaat tussen allen die gedoopt zijn in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Ik heb al verschillende keren mijn verlangen geuit om deze gebeurtenis samen met u te kunnen vieren, en ik dank oprecht allen die al begonnen zijn met hun werk om dat mogelijk te maken. Deze verjaardag betreft niet alleen de oude Zieners die actief deelnamen aan het Concilie, maar alle christenen die hun geloof blijven belijden in de woorden van de geloofsbelijdenis van Nicea en Constantinopel. De herinnering aan deze belangrijke gebeurtenis zal de reeds bestaande banden zeker versterken en alle kerken aanmoedigen tot een hernieuwd getuigenis in de wereld van vandaag. De broederlijkheid en het getuigenis van de christenen zal ook een boodschap zijn voor onze wereld die geteisterd wordt door oorlog en geweld.

Dicastero per la Comunicazione – Libreria Editrice Vaticana

‘Eén Datum voor Pasen’ is ook jarenlang een klaroenkreet geweest van de lezers van de Waar Leven in God-boodschappen, en vooral van de Grieks-Orthodoxe mystica Vassula Rydén, die deze boodschappen ontving, waarvan haar volgelingen geloven dat ze juist met dit doel door God gezonden zijn. Inderdaad, in één van de boodschappen die aan haar werden gegeven, had Jezus tegen haar gezegd: ‘Verenig de Paasdata en Ik zal de rest doen;‘ (cf. WLIG-Boodschap, 24 oktober 1994) … daarmee doelende op het tot stand brengen van de eenheid van de kerken van Oost en West. Het zou een welsprekend getuigenis zijn aan haar nagedachtenis (Vassula stierf afgelopen september aan kanker) en aan haar bijna 40-jarige zending over de hele wereld, waarbij ze meer dan 70 landen bezocht en onvermoeibaar werkte aan het werk van de eenheid van de kerken van Christus.

Patriarch Theodoros II van Alexandrië en Heel Afrika zegent Vassula op de Oecumenische Pelgrimage het Waar Leven in God in Egypte 2023

In Christus’ gebed voor de eenheid voor allen die in Hem geloven, bidt Hij: “Zoals u Vader in mij bent en Ik in u, mogen ook zij in ons zijn, opdat de wereld gelooft dat u mij gezonden hebt..” (Johannes 17:21) We mogen geen moment afbreuk doen aan ons werk om de Kerken opnieuw bewust te maken van de oproep van de Heer tot eenheid, omdat het welzijn en zelfs het overleven van de wereld ervan afhangt. In een wereld die zo verscheurd wordt door geweld en oorlog zouden we die inspanningen moeten verdubbelen en vooral dit jaar met alle genaden en mogelijkheden die deze speciale viering biedt. Als we deze woorden over het belang van het vieren van het Pascha feest op één datum kunnen geloven, kan het getuigenis van de christenen in deze wereld, dat al krachtig is in de landen waar ze regelmatig het martelaarschap moeten ondergaan, dichter bij de bedoeling van de Heer komen ‘opdat de wereld gelooft’.

Peter CSWG

(Fr. Peter Yates is al vele jaren verbonden aan TLIG. Vassula bezocht zijn Anglicaanse klooster vele jaren geleden).

Vassula bij de Officiële Verwelkoming door de Patriarch