Hieronder staan twee loftuitingen die gegeven zijn op Vassula’s begrafenis op 1 oktober 2024. De Engelse vertalingen werden voorgelezen door Fr. John Corbett, die de getuigenis van Metropoliet Seraphim voorlas, en Fr. Bo Westergaard die de getuigenis van Aartsbisschop Kontidis voorlas.
Metropoliet Serafim Kykkotis
In de Bijbel lezen we: “Nadat God eertijds vele malen en op velerlei wijzen tot onze vaderen gesproken had door de profeten; heeft Hij nu, op het einde der tijden, tot ons gesproken door de Zoon.” (Hebreeën 1:1). In Hebreeën (1:1) wordt eenvoudig vertaald benadrukt dat: “In vroeger tijden, dat wil zeggen in de tijd vóór Christus, heeft God bij vele gelegenheden en op vele manieren zijn wil aan onze voorouders geopenbaard door middel van de profeten. En in deze laatste dagen heeft Hij tot ons gesproken door zijn eniggeboren Zoon, Jezus Christus .” Wat de Apostel tot de Volkeren, de wijze Paulus zegt, geldt ook voor onze geliefde Vassula.
Zij verduidelijkt ons wat God aan de wereld openbaart voor onze verlossing. Een zorgvuldige bestudering van de Waar Leven in God Boodschappen die zij ontving zal laten zien dat ze punten onder de aandacht brengt die belangrijk zijn in de Bijbel, maar die mensen niet toepassen, in feite veel christenen. Onze Vassula benadrukt voor ons via de WLIG-boodschappen:
Ten eerste: berouw over onze afvalligheid. Ten tweede: onze eenheid als het Lichaam van Christus. En ten derde: te leven als de eerste leden van onze Kerk die alles gemeenschappelijk hadden en op aarde het Koninkrijk van God leefden. “De menigte die het geloof had aangenomen, was één van hart en één van ziel en er was niemand die iets van zijn bezittingen zijn eigendom noemde; integendeel zij bezaten alles gemeenschappelijk hadden.” (Handelingen 4:32).
Veertig jaar lang was Vassula’s prediking haar leven; haar leven was haar dagelijks woord om ons te laten begrijpen dat we in Gods ogen allemaal zijn kinderen zijn die in vrede en liefde moeten leven. “God is liefde en wie in de liefde blijft, blijft in God en God in hem“. (1 Johannes 4:16). Ik herinner me onze Vassula toen we in Colombia waren,voor haar gebedsbijdrage om de burgeroorlog in dat prachtige land te stoppen.
Ik herinner me haar toen we samenkwamen in Barcelona om in ons dagelijks leven het voorbeeld van Onze Lieve Vrouw te volgen, van liefde, opoffering en nederigheid. Ik herinner me onze Vassula toen velen van ons in het Heilige Land van Egypte waren, waar Jozef en de jonge Maria naartoe vluchtten zodat hun kleine Kind niet zou worden afgeslacht door de bloeddorstige Herodes; daar, waar Mozes de Tien Geboden ontving, in het Heilige Klooster van de H. Catharina in Sinaï.
Voor onze Vassula gelden de woorden van Jezus Christus die hij sprak in zijn dialoog met de zusters van de heilige Lazarus voor zijn verrijzenis, “Wie in mij gelooft, ook al sterft hij, hij zal leven“. (Johannes 11:26) Onze Vassula was, zoals jullie weten, de eerste die in praktijk bracht wat ze ons leerde. Daarom sensibiliseerde haar liefdadigheid vrome christenen om bij te dragen aan de bescherming van behoeftige en verweesde kinderen in landen die lijden onder armoede. De Beth Myriam Stichting is nu over de hele wereld bekend.
Onder de landen waar noodlijdenden en weeskinderen worden beschermd door de Beth Myriam Stichting, bevinden zich de noodlijdenden en weeskinderen van Zimbabwe. Toen onze kinderen onze Vassula en degenen die hielpen wilden bedanken, wees onze Vassula erop dat we Onze Lieve Vrouw Maria moesten bedanken, omdat het voeden van de noodlijden en weeskinderen een geschenk is van Onze Lieve Vrouw namens haar Zoon. Maar sta mij vandaag voor de eerste keer toe om Vassula’s aansporing te negeren. Bedankt, onze Vassula, voor alles. Wij danken God voor het geschenk dat Hij ons heeft gegeven om bij ons te zijn en ons, net als de profeten van God, te leren een onfeilbare liefde te hebben, te vergeven en in vrede, eenheid en nederigheid te leven, zoals Adam en Eva leefden in het Paradijs vóór hun val, en zoals degenen die het Koninkrijk der Hemelen binnengaan, zullen leven, zoals jij onze Vassula. Wij danken je. Jouw droom en jouw strijd om alle christenen Pasen op dezelfde dag te laten vieren, zo God het wil, zullen volgend jaar werkelijkheid worden, wanneer we ook de 1700ste verjaardag van het eerste oecumenische concilie van Nicea zullen vieren, dat alle christenen volgen met ons gemeenschappelijk Symbool van Geloof: “Ik geloof in één God…”. Bedankt, onze Vassula. Wij voelen dat je blijft bidden met de Heilige Engelen in de hemel voor ons allemaal.
Metropoliet Seraphim Kykkotis van Zimbabwe
______________________________________________________________________________________________________________________________________
Aartsbisschop Theodoros Kontidis
“Zeg tegen de mensen die hun God vergeten zijn dat Ik, hun God, hen niet vergeet.“
Dit waren de eerste woorden die een collega-priester vele jaren geleden uit een boek Waar Leven in God citeerde, om voor mij te benadrukken hoe waar en mooi deze eenvoudige woorden waren. Vanaf dat moment begint een kennismaking met Vassula’s Boodschappen en later met Vassula zelf.
Veel mensen herinnerden zich het weer en keerden terug naar God dankzij Vassula’s geschreven Boodschappen. Het geloof van veel mensen werd vernieuwd en nieuw leven ingeblazen. Velen beseften dat God geen abstract concept is, noch een afstandelijke, onverschillige schepper, maar dat Hij voortdurend naast ons staat. Terwijl anderen een completer christelijk leven kregen dankzij de Kerk en de Traditie van de Kerk. Anderen zijn teruggekeerd naar het gebed en de sacramenten.
Ik kan zeggen dat in moeilijke tijden, wanneer ik wilde voelen dat God dicht bij mij was, samen met gebed, de boodschappen van Waar Leven in God een gevoel gaven van Gods nabijheid, de troostende aanwezigheid van Christus. Een aanwezigheid van liefde en waakzame zorg voor ons mensen. Woorden die herinneren aan het brandende liefdeshart van Christus. Woorden die oproepen tot bekering, tot eenheid, tot broederschap, tot voortdurende gemeenschap met Jezus Christus.
Moge onze Heilige God en Vader onze zuster Vassiliki Rydén dicht bij Hem laten rusten. Moge Christus altijd onze gids zijn op het levenspad. Hij is inderdaad de Weg, de Waarheid en het Leven. En wij nemen het op ons om onze broeders en zusters die hun God vergeten zijn, te vertellen dat Hij hen niet vergeet.
Theodoros Kontidis
Aartsbisschop van Athene, Katholieke Aartsbisschop van Athene
Apostolisch Administrator van het Katholieke Aartsbisdom Rhodos