5 Φεβρουαρίου 1991

Πού είσαι πάλι, Κύριέ μου;
    Γιατί κρύβεσαι;
Ή εγώ είμαι πάλι στο σκοτάδι
    και δεν μπορώ να Σε δω;
Μήπως μου κρύβεις τις χάρες Σου;
    Κι όμως ξέρω πως δεν είσαι μακριά.
“Αν το βήμα μου εκτράπηκε από τον δρόμο μου,
    και η καρδιά μου ακολούθησε τα μάτια μου,
κι αν κάποια κηλίδα κόλλησε στα χέρια μου”1 
    συγχώρεσέ με.

Παιδί Μου, να είσαι ευλογημένη! Ειρήνη σε εσένα.

Προσαρμόσου σε Εμένα, Βασούλα, και σταμάτα να ακούς τον Πονηρό. Σου λέω: πλησίασέ Με, πλησίασέ Με παιδί Μου, Εγώ σου δίνω την Αληθινή Γνώση. Ω Βασούλα! Ένα φως έλαμψε μέσα σου, πώς μπορείς λοιπόν να αμφιβάλλεις; Εγώ, ο Κύριος, σε έσωσα. – Έχω πει μέσα από τους προφήτες Μου ότι θα δωρίσω το Πνεύμα Μου και στους πιο ταπεινούς και άθλιους, όμως, παιδί Μου, αυτή είναι μόνο η αρχή της Επαγγελίας Μου.

Εγώ Είμαι Πιστός και Αληθινός. Παιδί Μου, να χαίρεσαι! Να χαίρεσαι! Επειδή σύντομα θα δωρίσω το Πνεύμα Μου σε όλους τους ανθρώπους. Θα κάνω να αναβλύσει μέσα από κάθε ζωντανή ύπαρξη λαμπερό νερό σαν κρύσταλλο2. Βασούλα, σου έκρυψα για λίγες μέρες το Πρόσωπό Μου, ώστε να Με αναζητήσεις. Εγκαταλειμμένη δεν είσαι.

Τρομοκρατήθηκα, Κύριε!

Α όχι, μην ταράζεσαι, πώς αλλιώς θα ζωντανέψω μέσα σου ένα πνεύμα ανησυχίας; Ανησυχίας για να σηκώσεις τελικά το κεφάλι και να ψάξεις στον Ουρανό γυρεύοντας Εμένα, τον Άγιο; Εσύ είσαι από δω κάτω, ενώ Εγώ Είμαι από πάνω. Ζεις σε έναν τόπο όπου το πνεύμα σου δεν μπορεί να σε ικανοποιήσει αφού περιβάλλεσαι από όσα δεν είμαι Εγώ, ενώ Εγώ είμαι εκεί που το πνεύμα σου, η ψυχή σου όφειλαν να λαχταρούν και να επιθυμούν να είναι. Ευλογημένη της Ψυχής Μου, ωσότου μάθεις να Με αναζητάς και να Με επιθυμείς διαρκώς, θα συνεχίσω πότε πότε να σε δοκιμάζω. Με ευχαριστεί να σε διαποτίζω με το Πνεύμα Μου σήμερα και όχι χθες, αύριο και ίσως όχι μεθαύριο. Κατάλαβες;

Ναι Κύριε. Νομίζω τελικά πως καταλαβαίνω τώρα.

Λουσμένη μέσα στο Φως Μου, γύρεψε τα αγαθά που βρίσκονται στον ουρανό, τηρώντας τις Εντολές Μου. Δίχως Εμένα είσαι μόνη και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, δεν μπορείς ούτε τις σκέψεις σου να ελέγξεις, γι’ αυτό λοιπόν σου λέω: μην αφήσεις ύπνος να ’ρθει στα μάτια σου.

Δεν θέλω να σε αποθαρρύνω, Βασούλα, αλλά από το Στόμα Μου βγαίνουν Διδαχές και Σοφία. Θα σε κάνω να βαδίζεις στο Πλευρό Μου και στον δρόμο της αρετής. Θα πλουτίσω το πνεύμα σου για να φανερώσω τη Γνώση Μου μέσα από εσένα και για να Με δοξάσεις. Σήκωσε λοιπόν τα μάτια σου στον Ουρανό και κοίταξέ Με, κόρη, κι όταν αντικρίσεις ξανά το Άγιο Πρόσωπό Μου, θα ακτινοβολήσεις ακόμη μια φορά και η καρδιά σου θα σκιρτήσει πάλι από χαρά. Κατάλαβες; Η καρδιά σου θα στολιστεί μεγαλόπρεπα και με αγιότητα όταν τα μάτια σου συναντήσουν τη Μεγαλοπρέπεια Μου. Στηρίξου πάνω Μου, σε εξέτασα μόνο παιδί Μου.

 Σε ευλογώ. Ευλόγησέ Με, Αγάπα Με.

 


1 (Ιώβ 31:7)
2 Αποκ. 22:1